Onze Familie Reist

Wij zijn een familie van 4: papa, mama en onze 2 zonen Mauro (2011) en Senna (2014).
Deze blog heb ik in het leven geroepen om onze reisverslagen met onze vrienden en familie (en de rest van de wereld) te delen!
Er zal dus niet wekelijks of maandelijks geblogd worden, alleen wanneer wij iets leuks te vertellen hebben.

zaterdag 15 juli 2017

DAG 15: bye bye Oslo, hello Sweden (again)

Rond 10.00u waren we gepakt en gezakt en ontbeten en uitgechecked.
We verlieten Oslo via de mooie haven. 


Hoe jammer we het ook vinden dat onze terugrit (met nog een aantal mooie tussenstops) begonnen is, maakte mijn hart toch een klein sprongetje bij het idee dat we terug naar Zweden mochten! Peter had anderzijds het Zuiden van Noorwegen nog graag gaan verkennen. Misschien volgende keer, wie weet!

We volgden de autostrade (die ongeveer parallel loopt met de kustlijn) naar het Zuiden, goed voor een kleine 450KM tot aan onze volgende tussenstop in Simlångsdalen.

Qua omgeving en natuur is deze route helemaal anders dan het Zweedse binnenland. Deze kant heeft minder meren en minder felgroene kleuren, eerder zowat donkergroen en een rossige natuur. Jammer!
Maar toch enkele mooie fotootjes van onderweg:




Om 16.00u ongeveer, kwamen we aan op onze bestemming. 

Ondanks dat we deze keer wel 110KM/u konden rijden, was de rit toch vermoeiend en zijn we dikwijls moeten stoppen.
Eigenlijk wilden we gewoon lekker eten en lekker douchen, maar dat was blijkbaar teveel gevraagd.
De dame aan de receptie was wel vriendelijk en het was allemaal goed bedoeld, maar het kwam allemaal zowat vreemd over. Voor de receptie moest je naar het eerste verdiep, en dan helemaal door het gebouw om in de tuin te geraken waar de stuga's stonden.

Onderweg naar onze stuga kregen we al te horen dat we wel stromend water hebben, maar dat er gerantsoeneerd moest worden, dus dat we heel snel moesten douchen en ook na het handen wassen zo rap mogelijk de kraan terug dicht draaien. Das natuurlijk het laatste wat we wilden horen.
Het zwembad was ook buiten gebruik. We kregen te horen dat onze brandmelder defect was, maar dat ze wel snel iemand gingen sturen om nieuwe batterijen in te steken. (Dat werd ook intussen in orde gebracht)
Dan moesten we heel snel onze auto uitladen, want eigenlijk mag de auto niet aan het huisje staan. En die moest zo snel mogelijk terug naar de parking vooraan de straat. 
Ook kon men ons niet vertellen welk uur we mochten gaan ontbijten. Daar moesten we achteraf dan maar eens terug gaan over informeren bij de receptie.

Het huisje rook muf wanneer we binnen stapten. 
De badkamer en keuken is heel erg ondermaats voor de prijs die we hier betalen. 
Op zich zijn we tevreden met weinig luxe, maar wanneer wij bijna 160 euro betalen per nacht(!), mag het toch iets meer in orde zijn! 

Ons huisje:

 Alles is heel authentiek (ik wil niet zeggen ouwbollig) ingericht. Alles kraakt ook een beetje. 
Ik ben al een ganse tijd op zoek in mijn hoofd naar de juiste omschrijving van de sfeer die in het hoofdgebouw en ons huisje hangt. 
Peter zei zonet: "dat is hier precies Twin Peaks". En dat komt inderdaad het meest in de buurt 😄😄

De living:


De inkomhal:

Er zijn 2 aparte slaapkamers aan! Das wel een pluspunt!

Het badkamertje:

De "tegeltjes" in de douche is eigenlijk gewoon een lap linolium, je weet wel, zo'n plastieke vloer-tapijt.

De keuken:

De kookputten zitten vast op een draagbare oven. Geen dampkap enzo. Peter wil hier niet op koken. Ook de waterkoker en koffiezet zien er wat stoffig uit.

Dit is eigenlijk ons allereerste verblijf van deze reis, waar we niet meteen een klik mee hebben.
Misschien is het gewoon omdat we moe waren. We zullen oordelen morgen na het ontbijt 😉
Als ik al wel iets positief mag zeggen? Het is heel erg ruim! Grote ruimtes, hoog plafond.

Dus... Niet koken, dat wil zeggen weer uit huis gaan eten. 
We hadden er geen zin in en geen fut om onze energievolle kinderen in toom te houden en besloten dan maar om 15KM terug te rijden naar de plaatselijke Mcdonnalds.
Ik denk dat het meteen ook de meest marginale mcdonnalds is waar ik ooit binnen gestapt ben. Precies 30 jaar terug in de tijd 😄

Soit, morgen beter!!

Om nog even te eindigen met iets leuks...
Hier in Zweden zien wij ongelooflijk veel oldtimers rijden! Er gaat geen kwartier voorbij of we hebben er eentje gespot!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten