Onze Familie Reist

Wij zijn een familie van 4: papa, mama en onze 2 zonen Mauro (2011) en Senna (2014).
Deze blog heb ik in het leven geroepen om onze reisverslagen met onze vrienden en familie (en de rest van de wereld) te delen!
Er zal dus niet wekelijks of maandelijks geblogd worden, alleen wanneer wij iets leuks te vertellen hebben.

zaterdag 21 juli 2018

Roadtrip UK, de evaluatie

Na een weekje terug thuis lijkt onze vakantie alweer heel ver weg.
Maar we zijn wel wat toffe herinneringen rijker!

Alles op een rijtje in cijfertjes:
  1.  Totaal aantal KM’s inclusief uitstappen: 1900km
  2. Aantal locaties waar we verbleven: 4
  3. Aantal English Herritage sites die we bezochten: 8




Beste tips van de vakantie:
  1. Herritage Pass (met dank aan Gunther)
  2. Build a Bear bij Hamley’s (met dank aan Marijke)



Onze top 3 activiteiten:

Mauro:
  1.    Fosielen zoeken aan dinosaur beach
  2.    Alle overnachtingsplaatsen en het zwembad
  3.    
Senna:
  1.   Alle overnachtingen en het zwembad
  2.   Build a bear bij Hamley’s in London
  3.   Stonehenge
Peter:
  1.   
  2.   
  3.   
Ellen:
  1. Stonehenge
  2. Build a bear bij Hamley’s in London
  3. Tintagel

dinsdag 17 juli 2018

UK, dag 16: terug naar huis

Deze ochtend op 9u30, na een lekker ontbijtje, checkten we uit. 
Normaal hadden we een Shuttle via de Eurotunnel om 14.20u, maar gisterenavond deden we een kleine opleg en vervroegde we onze rit naar 11u.  





In totaal moesten we vandaag nog een dikke 300km doen tot thuis. 
Op 16u stonden we thuis op de oprit!  De kids waren minstens zo enthousiast op thuis te komen dan op te vertrekken.

Engeland, u was geweldig!!! ❤️

maandag 16 juli 2018

UK, dag 15: 320km rijden en Dover Castle

Deze ochtend om 8.30u checkten we uit. Bye bye caravan, bye bye Dorset!

Ons oorspronkelijke plan was om onderweg een stop te maken in een pretpark. Maar achteraf bekeken zouden we dan maar enkele uurtjes kunnen blijven en dat zou ons 140 euro gekost hebben.

We bedachten een ander plan. Onze allerlaatste overnachting op Engelse bodem is in Folkstone, op anderhalve kilometer van de Eurotunnel waar we morgen door moeten. 
We reden onze volledige trip tot in Folkstone, goed voor 320km.  Vervolgens zetten we onze rit nog 18km verder door naar Dover Castle, waar we met onze Herritage Pass gratis binnen mochten.



Rond 12.30u kwamen we aan, we parkeerden en aten eerst een kleine lunch op het terrein van het kasteel.
Vervolgens wandelden we het grote domein rond, de hoogste toren van het kasteel op, terug naar beneden, alle kamers in en uit.


























































We eindigden in de loopgraven waar Senna tussen de kanonschoten door op mijn arm in slaap viel.
Jammer genoeg mocht je in de loopgraven geen foto’s nemen.








Om 17u reden we 18km terug richting ons hotel, de Holiday Inn Express, een simpel motel om onze laatste nacht in Engeland door te brengen en zonder stress en tijdsdruk morgenvroeg naar de Eurotunnel kunnen.

De jongens zijn nu wel heel blij dat ze morgen naar huis kunnen! Hoe dichterbij het komt, hoe meer ze er naar uit kijken.

We duimen voor een goeie laatste nacht!
πŸŒ™

zondag 15 juli 2018

UK, dag 14: Durdle door en Lulworth Cove

Onze laatste Γ©chte vakantiedag vandaag... we vinden het een beetje jammer dat het ten einde loopt. Maar we zijn ook blij dat we binnenkort terug naar ons huisje en onze poezen mogen. 

Vandaag hadden we wel nog een hele vermoeiende maar leuke dag. 
We begonnen onze trip richting de Durdle Door, een door de natuur gevormde boog van rotsen boven de zee. 

Dit is de gekendste toeristische trekpleister van de streek Dorset. En dat was te merken aan het grote aantal mensen die aanwezig waren, precies een mierennest. Dat zijn we niet gewoon! Op alle plaatsen hier in Engeland waar we tot nu toe geweest zijn, waren we praktisch alleen. 

Om 10.15u moesten we al op de overflow parking parkeren omdat alles al vol stond. 
We moesten een stuk wandelen over een berg (omhoog) voor een prachtig uitzicht over de baai, met groen-blauw gekleurd helder water.




Links van ons had je de bekende Durdle Door. Veel mensen zwommen er naartoe of gingen met een kano of op hun luchtmatras. 


Rechts had je het verdere verloop van het strand langs de witte rotsen. 


Je kon via een wandelpad de berg af om op het strand te geraken, maar wegens de drukte besloten we om gewoon wat mooie foto’s te nemen en naar de volgende locatie te gaan. 









Onze volgende bezienswaardigheid van de dag, was Lulworth Cove. Dit is een baai in de vorm van een hoefijzer, bijna perfect rond en ook weer dat prachtige heldere groene water.
Vanop de wandelroute van de Durdle Door, had je ook een pad richting de Lulworth Cove.

 De 2 mooie natuurwonderen liggen vlak naast mekaar. Het is te zeggen... je moet alweer een stijle berg over wandelen. Best wel een stevige wandeling!!
Dit is een foto vanop het hoogste punt. Hier waren we al in de helft van onze wandeling.  

  
Senna heeft wat gezeurd en we zijn regelmatig moeten stoppen om te rusten, maar de jongens hebben de ganse wandeling wel helemaal zelf gedaan! Mauro zijn stappenteller had 18.000 stappen toen we terug in de auto zaten. (Dat zijn Mauro stappen, dus daar zijn veel zenuwpasjes bij ook πŸ€ͺ)

Het uitzicht onderweg:


Even rusten:


Voor we naar de cove gingen, aten we eerst nog onze lunch. We wilden eens iets anders dan vettigheid, saus en gefrituurd. We bestelden dus boterhammen. Ook die waren binnenin volgesmeerd met een laag boter die even dik was dan de snede ham die ertussen lag. Oh ja, en de borerhammen worden geserveerd met chips. 


Eindelijk aangekomen!! We gingen eens met onze voeten in het water, maar dat bleek IJSKOUD!! 
Ik vermoed dat dat de reden is dat er vooral bootjes en weinig zwemmers in dit stuk te zien zijn.







Nadien moesten we nog de ganse wandeling terug tot aan de auto. We hebben gepuft en het was heel warm, maar het was een mooie afsluiter van onze vakantie. 



Het oorspronkelijke plan was om hierna nog door te rijden naar Tyneham, een spookdorp enkele kilometers hier vandaan. Maar aangezien we onze jongens nog beloofd hadden om te gaan zwemmen in ons vakantiepark, hebben we dat stuk geskipt. Om 15u stonden we klaar met ons zwembroek aan en zwommen we wat. 

Nadien zijn we nog maar eens op restaurant geweest en vervolgens naar onze caravan voor onze laatste nacht op deze locatie. 

zaterdag 14 juli 2018

UK, dag 13: een kapel en fosielen zoeken

Na een goede eerste nacht in onze caravan, trokken we er nog eens op uit om de streek te verkennen. 

We begonnen in Abbotsbury, zo’n kleine 15km van
ons vakantiepark, een super gezellig rustig Engels dorpje waar de St. Catherine’s Chapel helemaal alleen bovenaan een heuvel staat te pronken. 

De kapel maakt ook deel uit van de English Herritage sites, maar we hadden onze pas niet nodig aangezien er geen inkom moest betaald worden. 





Het was een flinke klim tot aan de kapel, toch wel zo’n 2km enkel. Maar op een valpartij (van Senna) na heeft iedereen dat goed en flink gedaan. 


Wij vonden het allemaal weer super mooi en zijn blij dat we hier geweest zijn.


Bijna boven:




Senna zo trots dat hij zelf de deur met slot open kreeg!






Het uitzicht van op de heuveltop was prachtig!




Nog even rond de kapel stappen




En hop, weer opweg naar onze volgende toffe locatie!
Vervolgens trokken we nog een 35-tal kilometers verder naar Charmouth Beach. Dit is 1 van de gekendste stranden aan de Jurassic Coastline. πŸ¦–πŸ¦•

De Jurassic Coastline is in totaal zo’n 100km lang. Ons vakantiepark ligt trouwens ook langs die kust. 
De reden waarom die kustlijn zo genoemd wordt, is omdat er veel fossielen kunnen gevonden worden uit het dino-tijdperk. Wij gingen dus ook op jacht naar fosielen!

De kust zelf is wel heel erg mooi 😍






Mijn eerste gedacht was: “wat lopen al die zotten hier op het strand te doen met hun hamer en bijtel”.
Een half uur later dacht ik: “damn, had ik ook maar een hamer en bijtel”. πŸ€ͺ











Het eerste moment zie je niks en dat is frustrerend. Maar dan leer je wat beter en verder kijken en dan kom je toch heel wat tegen. Helaas zonder het juiste materiaal kan je niets meenemen.

De meest opvallende fosielen zijn de spiraalvormige Ammonieten, een uitgestorven onderklasse van de inktvissen.  Deze leefden zo’n 200 a 500 miljoen jaar geleden.  Toch wel heel speciaal als je er zo’n paar gezien en aangeraakt hebt en je beseft hoe oud die afdruk eigenlijk is!




Deze was een kleintje, maar verbrijzelde jammer genoeg en hebben we dus niet kunnen meenemen.






We kwamen ook een grote krabbenpoot tegen


We hebben in totaal zo’n 3 uren langs het strand gewandeld en gezocht naar fosielen. 


En op onze terugweg trakteerden we onszelf op ijsjes



Het was al 15u gepasseerd, maar we besloten toch op nog even naar Isle of Portland te rijden, een klein eilandje vlak naast de kustlijn. 


Senna vraagt al een ganse week om eens een vuurtoren te beklimmen. Het toeval wil dat er een mooie vuurtoren op het Isle of Portland staat. 




Bij aankomst bleek dat de kinderen 1,10m groot moesten zijn om de vuurtoren te mogen beklimmen. Onze Senna komt nog zo’n 5cm te kort. We besloten om dan met ons allen beneden te blijven, waardoor Mauro heel erg verdrietig werd. Hij wilde met mama of papa alleen naar boven, maar dat vonden we niet eerlijk tegenover Senna. 

Recht tegenover de vuurtoren was een restaurant dat de Lobster Pot noemde! Wij verheugden ons al op een lekkere kreeft!! Maar helaas, geen kreeft op de menu-kaart in de Lobster Pot 😞
In mijn geval werd het krab en peter koos voor reuzengamba’s. Ook daar waren we wat teleurgesteld want alles wordt hier gefrituurd of in een vettige mayonaise-achtige saus geserveerd. Alles smaakt dus ofwel naar smoutebollen, ofwel naar vettige saus. Voor het eten zullen we wel blij zijn dat we terug naar huis mogen binnenkort!

We stopten dan nog even voor wat fotootjes op een panorama-punt waar je vanop Isle of Portland zicht had op het vaste land. 







Tot slot reden we terug naar onze caravan en de jongens bekeken hun mooie gevonden stenen vanop het strand.

Deze benadert het hardst een fosiel, maar is een zeer klein steentje. Er zit wel een mooi goud blinkend laagje over. Dat blijkt quartz te zijn. 


En we vonden ook kristal-stenen


Het was weer een drukke dag vandaag! Mauro zeurt weer om te gaan zwemmen. We zullen zien of we dat morgen in de planning krijgen of niet.

We zijn alleszins moe en voldaan.